အခ်စ္လား သံေယာဇဥ္လား

 

aung aung

ေအာင္ေအာင္ အမိေျမမွ ခြဲခြာၿပီး ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနသည္မွာ ေလးႏွစ္ခန္႔ ရွိေလၿပီ။ စထြက္လာစဥ္ကာလက Gmail gtalk ပဲ ေခတ္စားခ်ိန္ ၂၀၁၀ ေလာက္၊ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အင္တာနက္က ေကာင္းေကာင္းမရဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အားလုံးႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားသည္။ ေလးႏွစ္ေနအၿပီး ၂၀၁၄ ေလာက္တြင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေဖ့ဘုတ္က တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သုံးလာေတာ့ ငယ္သူခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ျပန္ဆက္သြယ္မိေလသည္။ ျပန္ဆက္သြယ္မိေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲ့မွ တကၠသိ္ုလ္ေရာက္သည္ထိ အတူတြဲလာခဲ့ေသာ စိုးႏွင့္ ျပန္ေတြ႕ရသည္မွာ ေအာင္ေအာင့္အတြက္ အေပ်ာ္ဆုံးပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ေလးႏွစ္တာ ကာလတစ္ေလွ်ာက္ အလုပ္ႏွင့္သာ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့ရေသာ ေအာင္ေအာင့္အတြက္ အိုေအစစ္ေလး တစ္ခုေတြ႕သည္ဟုပင္ ဆိုႏိုင္ေလသည္။ အလုပ္က အျပန္ မက္ေဆ့ေဘာက္စ္ေလးၾကည့္ေတာ့ စိုးရဲ႕ စာတိုေလးကို ေတြ႕ရသည္။

စိုး - ဟိတ္ နင္ဘာလုပ္ေနလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - အင္း ခုမွ အလုပ္က ျပန္ေရာက္တာ နင္ေရာ ခု ဘယ္မွာလဲ

မက္ေဆ့ပို႔ၿပီး အဝတ္အစားလဲခ်ိန္ ႏိုတီသံေလးၾကားလို႔ ၾကည့္ေတာ့ စိုးရဲ႕ မက္ေဆ့ျဖစ္ေနသည္။ သူမလိုင္းေပၚမွာ မရွိဘူးထင္ေနတာ။ ေအာင္ေအာင္ တစ္ေယာက္ အိမ္ေနရင္း ဝတ္သည့္ အဝတ္မ်ားအျမန္လဲၿပီး ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး စိုးကို မက္ေဆ့ျပန္ပို႔ေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါက နင္မရွိဘူး ထင္ေနတာ။

စိုး - ရွိတယ္ေလဟာ။ နင္နဲ႔ ငါက ၄ နာရီေလာက္ကြာတာဆိုေတာ့ နင္ျပန္လာခ်ိန္ ငါက ႐ုံးမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ ေျပာျပထားတာ မမွတ္မိဘူး။ 

ေအာင္ေအာင္ - နင္ ႐ုံးမွာ မက္ေဆ့ပို႔ေန။ အဆူခံရမယ္ေနာ္။ 

စိုး - ေအးေဆးပါဟာ။ ငါက လကုန္ခါနီးမွ အလုပ္မ်ားတာ ခုက ေအးေဆး။

ေအာင္ေအာင္ - ဟဟ နင္က လွေတာ့ ဆူမယ့္သူ မရွိဘူးထင္တယ္။

စိုး - အာ ဘာမဆိုင္ဘူး။

ေအာင္ေအာင္ - နင္ လွလာလိုက္တာ။ အေကာင့္ အပ္တုန္းက နင္မွ ဟုတ္ပါ့မလား ထင္ေနတာ။

စိုး - ဟဲ့ ငယ္႐ုပ္ပဲကို။

ေအာင္ေအာင္ - ေအာ္ ဆင္ေတာ့ ဆင္ေသးတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ငယ္က ခုလို အဖုအေဖာင္းေတြမွ မရွိပဲ။ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔။

စိုး - ဟဲ့ အေကာင္ ေျပာရင္း ေဗြေဖာက္လာၿပီ ငါေအာက္ၿပီဟာ။

ေအာင္ေအာင္ - မေအာက္ပါနဲ႔ စတာပါ။

စိုး တစ္ေယာက္ စာမျပန္ေတာ့။ စိတ္ဆိုးၿပီထင္တယ္။ ငယ္ငယ္ကလိုမွ မဟုတ္ေတာ့ပဲဆိုတာ ေအာင္ေအာင္ေမ့ၿပီး စမိတာ အိုေအစစ္ေလး ေအာက္သြားၿပီ။ ညမွ ျပန္ေခ်ာ့ရမွာပဲဟုေတြးရင္း တက်ဳတ္က်ဳတ္ျမည္ေနေသာ ဗိုက္ကို ျဖည့္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ ျပင္ရေလေတာ့သည္။

ခ်က္ျပဳတ္အၿပီး စားရင္းေသာက္ရင္း စိုး၏ ဓါတ္ပုံေလးေတြကို ၾကည့္မိသည္။ ငယ္ငယ္က သာမန္႐ုပ္ရည္ဟုသာ ထင္ခံခဲ့ရေသာ စိုးတစ္ေယာက္ အေတာ္ေလးကို လွလာသည္။ နဂိုအသားအရည္ျဖဴတဲ့သူဆိုေတာ့ ျပင္တတ္ဆင္တတ္လာတာနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ ညစဥ္ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းထဲမွ ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ပင္ သြားတူေနသည္။ ငယ္စဥ္က ျပားခ်ပ္ခဲ့ေသာ ေ႐ႊရင္အစုံႏွင့္တင္တို႔မွာလည္း ျမင္သူတကာ ေငးေလာက္စရာ အခ်ိဳးအစားျဖစ္လာသည္။ "ေအာ္ နင္ေတာ္ေတာ္ လွလာပါလား"ဟု ေတြးမိလိုက္သည္။ စားၿပီးေသာက္ၿပီး ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ား ေဆးေၾကာၿပီးသည္ႏွင့္ စိုးကို ေခ်ာ့ဖို႔ စာပို႔ရေတာ့သည္။

(ေနာက္ပိုင္းမွာ စာဖတ္သူမ်ားရဲ႕ အခ်ိန္ကို ငဲ့ကြက္ေသာ အေနနဲ႔ ခ်က္တင္အားလုံးထဲမွ အေရးႀကီး ဘူးခန္းမ်ားကိုသာ ထည့္သြင္းသြားပါမည္။)    

ေအာင္ေအာင္ - ဟိတ္ နင္တကယ္စိတ္ဆိုးသြားတာလား။

စာပို႔ၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ရက္အတြက္ ျပင္ဆင္ၿပီး နားဖို႔ လုပ္ေတာ့မည္။ အလုပ္နဲ႔အိမ္ လြန္းထိုးသြားေနရေသာ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ အထီးက်န္ဆန္လွသည္။ ကြန္ျပဴတာေလးဖြင့္ၿပီး ကုတင္ေပၚအတက္ ေဖ့ဘုတ္မွ ႏိုတီသံေလး ၾကားလိုက္ရသည္။ စိတ္ဆိုးေနတဲ့ စိုးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေလမလား။ မက္ေဆ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္း သူမျဖစ္ေနေတာ့ ေအာင္ေအာင္ အင္မတန္ေပ်ာ္သြားေလသည္။

စိုး -  စိတ္မဆိုးပါဘူးဟာ။ နင္ ငယ္ငယ္တည္းက ငါ့ကိုဆို ႏွစ္ျပားမတန္ေအာင္ စေနၾကပဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါ။ ဒါေပမယ့္ ငါလည္း ေနာက္ကို ဆင္ျခင္ပါ့မယ္။ ၂ ေယာက္လုံးက အပ်ိဳ လူပ်ိဳ အဆင့္ေတာင္ေက်ာ္ၿပီး အပ်ိဳႀကီး လူပ်ိဳႀကီး အဆင့္ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ငယ္ငယ္ကလို စဖို႔ မသင့္ေတာ္ဘူးေလ။

စိုး -  ရပါတယ္ဟ။ တျခားလူမွ မဟုတ္တာ။ တျခားလူဆိုရင္ေတာ့ မရဘူးေနာ္။ ငါ့အေၾကာင္းသိတယ္မလား။

ေအာင္ေအာင္ - အင္း ကတ္ကတ္လန္ေလ။ 

စိုး - အင္း အက်င့္က ျပင္မရဘူး။

ေအာင္ေအာင္ - ငယ္ငယ္ကလို ညာတာပါေတးနဲ႔ ဖက္နမ္းရင္ေရာ    

စိုး - ေဖာက္လာၿပီေနာ္ ေအာက္လိုက္ရမလား။

ေအာင္ေအာင္ -  မလုပ္ပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရယ္။ ငါ့မွာ ေျပာစရာဆိုလို႔ နင္ပဲရွိတာကို။ အထီးက်န္ေနတဲ့ ငါ့ဘဝကို ၾကင္နာေပးပါ သူငယ္ခ်င္းရယ္။

စိုး - ေအး အဲ့တာေၾကာင့္ ေလွ်ာ့ေပးရင္း ေလွ်ာ့ေပးရင္းနဲ႔ ....................

ေအာင္ေအာင္ - ...........................ဒါက ဘာလဲ။    

စိုး -  ဘာမဟုတ္ဘူး။ လိုက္ေတြးမေနနဲ႔။

ေအာင္ေအာင္ - ............

စိုး - ............

ဒီလိုနဲ႔ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ အျပန္အလွန္ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ေသာင္ေျပာင္းေထြလာပါသလို၊ လက္ရွိအခက္အခဲေတြ၊ အဆင္မေျပမႈေတြကိုပါ ရင္ဖြင့္ၾကရာ ဘုံကမာၻေလး ျဖစ္လာခဲ့သည္။

ဘာလိုလိုနဲ႔ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ ျမန္မာျပည္ျပန္ဖို႔လည္း အခ်ိန္က နီးကပ္လာေလၿပီ။

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း ငါေနာက္ႏွစ္လဆို ျပန္ေတာ့မယ္။

စိုး - တကယ္လား။ ငါက နင္ ႏိုင္ငံျခားမွာပဲ ေနေတာ့မယ္ ထင္ေနတာ။

ေအာင္ေအာင္ - မေနႏိုင္ပါဘူးဟာ။ ဒီမွာ အထီးက်န္တယ္ဟ။ အၿပီးျပန္ဖို႔ လုပ္ေနၿပီ။ အဲ့မွာပဲ အဆင္ေျပတာလုပ္ေတာ့မယ္။

စိုး - အင္း ငါေတာ့ မတားခ်င္ပါဘူး နင့္ကို။

ေအာင္ေအာင္ - ျပန္ရင္ နင့္ကို အရင္ေတြ႕ခ်င္လိုက္တာ။ ရန္ကုန္လာခဲ့ပါလား။

စိုး - ဟဲ့ ငါ့အိမ္က ဘယ္လႊတ္ပါ့မလဲ။ မန္းေလးေရာက္မွ ေတြ႕။

ေအာင္ေအာင္ - ေအး မန္းေလးေရာက္ရင္ေတာ့ ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းကလို သြားထိုင္မယ္ေနာ္။

စိုး - ေအးပါ။ မန္းေလးေရာက္တာနဲ႔ နင္သြားခ်င္တဲ့ေနရာေျပာ။ လိုက္ပို႔မယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ကန္ေဘာင္မွာ ထိုင္ရင္ ညာတာပါေတးနဲ႔ ဖက္နမ္းတာ မွတ္မိလား။

စိုး - ဒီတခါေတာ့ မရဘူးေနာ္။ ကန္ထဲ တြန္းခ်ခံရမယ္။

ေအာင္ေအာင္ - တြန္းခ်ခံၿပီး နမ္းမယ္။ နင္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို လွလာတယ္။

စိုး -  ဒီတိုင္းပါပဲ ငဘူးေကာင္။ ဒါပဲ မွ်ားဦးလွည့္ေနတယ္။

ေအာင္ေအာင္ - တကယ္ကို လွလာတာပါ။ ေအာ္ ဒါနဲ႔ နင့္အတြက္ေတာင္ လက္ေဆာင္ေတြ သြားၾကည့္မို႔။ ဘာႀကိဳက္လဲ။

စိုး - ရပါတယ္ဟ။ မဝယ္ပါနဲ႔။ ငါက ဘာမွျပင္တတ္တာလည္း မဟုတ္ဘူး။ 

ေအာင္ေအာင္ -  မရဘူးဟာ။ ဝယ္မွာပဲ။

စိုး - ေအး ဝယ္မယ္ဆိုလည္း တစ္ခုပဲ ဝယ္လာ။ နင္ ပင္ပင္ပန္းပန္းရွာထားရတာကို။

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါ နားလည္ေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ။ ေရေမႊးပဲ ဝယ္လာလိုက္မယ္ဟာ။ နင့္ရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ေလး သေဘာက်တယ္။ ေရေမႊးလည္း အနံ႔မျပင္းတာ ဝယ္လာမယ္။

စိုး - ငဘူးေကာင္ ငါ့ကိုယ္သင္းနံ႔က ဘယ္နားက ပါလာတာလဲ။ 

ေအာင္ေအာင္ - ခိုးရႉၾကည့္ထားတာေလ။  

စိုး - နင္ဟာေလ မလြယ္ဘူး။ ေၾကာက္ေတာင္လာၿပီ။

ေအာင္ေအာင္ -  မေၾကာက္ပါနဲ႔ ဘာမလုပ္ပါဘူး။ 

စိုး -  ဘာမလုပ္လို႔ပဲ။ လုပ္မ်ားလုပ္ရင္..........................

ေအာင္ေအာင္ - ..............................ဒါက  

စိုး - ငဘူးေကာင္။ လိုက္ေတြးျပန္ၿပီ။ အိပ္ေတာ့မယ္ bye bye..

ဒီေန႔ ေလယာဥ္ေပၚတက္ရမယ့္ ရက္ပဲ။ ဘာရယ္လို႔ မသိ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ အၿပီးျပန္ရတာလည္း ပါမည္။ အရင္အေခါက္ေတြ ျပန္တုန္းက ကိုယ့္မွာ အေဖနဲ႔အေမက လႊဲရင္ ေစာင့္မည့္သူဟူ၍ မရွိခဲ့။ အခုေတာ့ ကိုယ္သံေယာဇဥ္အရွိဆုံး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ပါ ေစာင့္ေနမည္ဆိုသည့္ အခ်က္က ရင္ကို ေႏြးေစ၏

အခ်ိန္ ၉ နာရီေလာက္ ေလယာဥ္စီးၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ႀကီးကို ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္က ထြက္လာကာစနဲ႔ လားလားမွ် မဆိုင္ေတာ့။ အရာရာက အားလုံးအသစ္အဆန္းေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနသည္။ အနည္းငယ္ေတာ့ ပိုပူလာတယ္လို႔ ထင္ရသည္။ ေလဆိပ္အတြင္းမွာပဲ ဖုန္းကဒ္အျမန္ဝယ္လိုက္ၿပီး မိဘ ၂ ပါးကို ျမန္မာျပည္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေရာက္တဲ့ အေၾကာင္း၊ ည ရန္ကုန္-မန္းေလးကားႏွင့္ မန္းေလးသြားၿပီး မန္းေလးမွာ တစ္ရက္နားအၿပီးမွ အိမ္သို႔ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးလိုက္သည္။ မိဘေတြဆီဆက္ၿပီးသည္ႏွင့္ စိုးရဲ႕ ဖုန္းကို ခ်က္ျခင္းလွမ္းဆက္လိုက္သည္။ သူမ အသံၾကားလိုက္ေတာ့ ရန္ကုန္အပူက နည္းနည္းေလွ်ာ့သြားသည္လို႔ ခံစားလိုက္ရ၏။

ေအာင္ေအာင္ - ဟိတ္ ငါျပန္ေရာက္ၿပီ ခုရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ။ ဒီညကားနဲ႔ မန္းေလးလာမယ္။ ၿပီးရင္ မန္းေလးမွာ တစ္ညအိပ္လိုက္မယ္ေလ။

စိုး - တစ္ခါတည္း အိမ္တန္းမျပန္ဘူးလား။

ေအာင္ေအာင္ - မန္းေလးကေန ခ်က္ျခင္းကားထပ္စီးရရင္ ေသဖို႔ပဲရွိေတာ့တယ္။ ခဏနားပါရေစဦး။ နင့္ကို ေတြ႕ခ်င္တာလည္းပါတယ္။

စိုး - အင္း ဟုတ္ပါၿပီ။ နက္ျဖန္က ႐ုံးဖြင့္ရက္ဆိုေတာ့ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္မွ လာေခၚမယ္။ နင္အဆင္ေျပလား။ 

ေအာင္ေအာင္ - ေျပပါတယ္။ ငါလည္း မနက္တစ္ပိုင္းေတာ့ ခဏျပန္အိပ္မယ္ေလ။ ငါ ........... ဟိုတယ္မွာ တည္းမွာေနာ္။ နင္လာေခၚမွာလား။ ေဝးလား ေနတဲ့ေနရာနဲ႔။

စိုး -  မေဝးပါဘူး။ အဆင္ေျပတယ္။ 

ေအာင္ေအာင္ -  နင့္ေနာက္က လိုက္စီးမွာေနာ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အထာက မက်ေသးေတာ့ ကိုယ္တိုင္မေမာင္းရဲေသးဘူး။

စိုး - ေအးပါ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါ ကားငွားၿပီး ကားဝင္းကို သြားေတာ့မယ္ဟာ။

စိုး - ေအးေအး လုပ္စရာရွိတာလုပ္ေလ သူငယ္ခ်င္း။ အကုန္ၿပီးမွ ျပန္ေခၚလိုက္ေနာ္.

ေအာင္ေအာင္ - အိုေခ bye bye သူငယ္ခ်င္း

တကၠစီငွားၿပီး ကားဝင္းကို ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ ရန္ကုန္ကို အသံတိတ္ ေငးေမာၾကည့္ရႈေနမိေလသည္။ ကားဝင္းေရာက္သည္ႏွင့္ ကားလတ္မွတ္ျဖတ္. အထုပ္အပိုးေတြကို အပ္ၿပီး ကိုယ္လက္သန္႔စင္ေရးကို အရင္လုပ္ၿပီး စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ ထြက္လာလိုက္သည္။ ကားထြက္ဖို႔က ေတာ္ေတာ္လိုေသးသည္။ စားၿပီးေသာက္ၿပီး ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ ေဝးကြာခဲ့ေတာ့ ျမန္မာဘီယာေလးကို ထိုင္ၿမဳံ႕ရင္း အခ်ိန္ကုန္လို႔ ကုန္မွန္းမသိ.. ကားထြက္ခ်ိန္ပင္ေရာက္လာေလၿပီျဖစ္သည္။ ကားဂိတ္ကို ျပန္လာ. ကားေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ မွတ္ပုံတင္ ဘာညာျပၿပီး တခါတည္းထိုးအိပ္မိေတာ့သည္။

ဆူဆူညံညံအသံၾကားလို႔ ထလိုက္ေတာ့ မန္းေလးကြၽဲဆည္ကန္ကားဝင္းေတာင္ ေရာက္ေနၿပီပဲ။ ကားေပၚကဆင္း အထုပ္အပိုးေတြယူ တကၠစီငွားၿပီး တည္းမည့္ဟိုတယ္ကိုသာ တစ္ခါတည္း ပို႔ခိုင္းလိုက္ေလ၏။ ဟိုတယ္ေရာက္ အခန္းငွားၿပိးသည္ႏွင့္ သံေယာဇဥ္မေလးဆီ ဖုန္းဆက္မိျပန္သည္။ 

ေအာင္ေအာင္ -  ငါ မန္းေလးမွာေရာက္ေနၿပီ။ မေန႔က ကားဝင္းထဲ ဆူညံေနတာနဲ႔ဖုန္းမေခၚျဖစ္တာ။

စိုး -  ေအး ရပါတယ္။ ခုေရာ ဟိုတယ္က အဆင္ေျပလား။

ေအာင္ေအာင္ - ေျပပါတယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ခဏအိပ္လိုက္မယ္။ ေလယာဥ္ဆင္းတာနဲ႔ အေဝးေျပးကားတန္းစီးလာေတာ့ ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး။

စိုး - အင္း ညေနငါလာေခၚလိုက္မယ္ေနာ္။

ေအာင္ေအာင္ - အိုေခ။ bye bye

ေန႔ခင္း တစ္ေရးႏိုးေတာ့ ဟိုတယ္ေအာက္ဆင္းၿပီး အနီးအနားက ထမင္းဆိုင္မွာပဲ စားၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရွာထိုင္မိသည္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အရသာေတြထဲမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ရတာလည္း တစ္ခုအပါအဝင္ဟု ထင္မိသည္။ ဆိုင္ထိုင္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ဖုန္းဝင္လာလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စိုးရဲ႕ ဖုန္းျဖစ္ေနသည္။

စိုး - သူငယ္ခ်င္း ငါေလးနာရီေလာက္ လာေခၚမယ္ေနာ္။ ႐ုံးကို ေျပာၿပီး ေစာဆင္းလာလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ မိန္းထဲက ထိုင္ေနက်ဆိုင္မွာ သြားထိုင္ရေအာင္..

ေအာင္ေအာင္ - အင္း ငါလည္း အဲ့တာေျပာမို႔ပဲ။ ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္။

စိုး - အင္း သူငယ္ခ်င္း။

ညေန ၄ နာရီထိုးၿပီး သူမ လာေခၚေတာ့ ႐ုပ္တည္နဲ႔ သူ႔ဆိုင္ကယ္ေနာက္ ခြထိုင္လိုက္သည္။ သူမဆံႏြယ္မွ ေမြးပ်ံ႕ေသာ ရနံ႔တို႔ကို ရေလသည္။ အရင္တစ္ခ်ိန္က ခိုးခိုးၿပီး နမ္းရႈံ႕ခဲ့ဖူးေသာ သူမ၏ ဆံႏြယ္မွ ရနံ႔ေလးမ်ားႏွင့္ ကိုယ္သင္းရနံ႔ကို ျပန္ရလိုက္ေလသည္။ ရင္ကို ေႏြးေထြးသြားေစ၏။ သူမခါးက်င္က်င္ေလးကို ႐ုပ္တည္နဲ႔ ေကာက္ဖက္ထားလိုက္သည္။

စိုး - ဟဲ့ ဘာလုပ်တာလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ျပဳတ္က်မွာ စိုးလို႔ပါ။ 

စိုး - ေအး. လက္ကို ေနရာလိုက္မေ႐ြ႕နဲ႔။

ေအာင္ေအာင္ - မေ႐ြ႕ပါဘူး။ ဒီတိုင္းထိန္းကိုင္႐ုံတင္ပါ။

စိုး -  မိန္းထဲက ထိုင္ေနက်ဆိုင္ကို အရင္သြားမယ္။ ၿပီးမွ ကန္ေဘာင္ေပၚသြားမယ္။

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ မိမိအေျဖပင္ မေစာင့္ ၿငိမ့္ခနဲ စထြက္ေလၿပီ။ မိန္းထဲ ထိုင္ေနက်ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အရင္ငါးႏွစ္ကို ျပန္ေရာက္သြားသလို ခံစားရသည္။ ငယ္စဥ္က လတ္ဆတ္မႈကို ျပန္ရလိုက္သည္။ ဆိုင္မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ သူမကို ေသခ်ာၾကည့္မိသည္။ ေအာ္ လွရက္ပါေပ့ သူငယ္ခ်င္းရယ္။ မ်က္ႏွာမွ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ား ေပါက္ထြက္လာမလားေတာင္ ထင္ရသည္။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ႏွင့္ ဆြဲထားသည့္ လည္ဆြဲမွာ ပနာရလွေလသည္။ လည္တိုင္ေက်ာ့ေအာက္က ေ႐ႊရင္အစုံမွာလည္း ဖြံ႕ဖြံ႕ထားထားရွိလွသည္။ ဝတ္ထားသည္ ဂါဝန္မွာ ခပ္ပြပြျဖစ္ေပမယ့္ သူမ၏ မိန္းမပ်ိဳပီသမႈကိုေတာ့ ဖုံးကြယ္မထားႏိုင္ရွာ။ အလွေကာက္ေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေနရသည္။ ထြာဆိုင္လွလွႏွင့္ ျဖဴေဖြးေသာ ေျခအစုံမွာလည္း ပနာရလွေလသည္။

စိုး - ဟဲ့ ဟဲ့.. ငါ့ကို ၾကည့္ရင္း ေမ့မ်ားသြားၿပီးလား။ မ်က္လုံးက ေခၚေတာတစ္ေထာင္အားနဲ႔။

သူမေျပာမွ ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး အၾကည့္ကို သူမမ်က္လုံးဆီသို႔ အလ်င္အျမန္ပို႔လိုက္ရေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - အရမ္းလွလို႔ပါဟာ။

စိုး -  ေျမႇာက္မေနနဲ႔ ငါေကြၽးမယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ရပါတယ္ဟ။ ေရာ့ နင့္အတြက္ ငါ့လက္ေဆာင္။

သူမ ေရေမြးဘူးေလးကို ယူၿပီး နမ္းၾကည့္သည္။ လက္ခုံႏွင့္ နား႐ြက္ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ဆြတ္ျဖန္းလိုက္ေလသည္။ ေအာ္ လွရက္ပါေပ့။ ဆိုင္မွာ ခဏထိုင္ၿပီး မိန္းထဲသို႔ ဆိုင္ကယ္ပတ္ေမာင္းၾကသည္။ ေနေတာင္ဝင္ခါနီးၿပီ။

စိုး - ကန္ေဘာင္သြားရေအာင္ဟာ. 

ေအာင္ေအာင္ - ေအး သြားမယ္ေလ။

ကန္ေဘာင္ေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနက်ခုံတန္းေလးေတြ ရွိရာကို သြားၾကေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ -  ခုံေတြရွိပါဦးမလား။

စိုး -  ရွိပါတယ္ဟ. ေဟာဟိုမွာ ျမင္ေတာင္ေနရၿပီ။

ခုံေပၚမွာထိုင္ၿပီး ကန္ကို ျဖတ္တိုက္လာသည့္ ေလႏုေအးကို အရသာအရင္ခံလိုက္သည္။ ေနေရာင္တေျဖးေျဖးက်သြားသည္ႏွင့္အတူ စားေသာက္ဆိုင္အခ်ိဳ႕မွ မီးေရာင္တို႔သည္လည္း ဟိုမွ သည္မွ တစ္ပြင့္ၿပီးတစ္ပြင့္ လင္းလက္လာေလသည္။ မီးေရာင္တို႔ႏွင့္အတူ သီးခ်င္းသံသဲ့သဲ့ကိုလည္း ၾကားရေလသည္။ ၂ ေယာက္သား အလွအပကို ခံစားေနရင္း အနားမွ ျဖတ္ေမာင္းသြားသည့္ ကားတစ္စီးမွ ဟြန္းသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေၾကာင့္ သူမလန္႔သြားၿပီး မိမိ၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးဝင္လာေလသည္။ အမွတ္ရစရာေတြထဲမွာ သူမလန္႔တတ္တာကိုလည္း သတိျပန္ရသြားသည္။

ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္လာေသာ သူမကို အလိုက္သင့္ျပန္ဖက္ထားမိသည္။ မိမိကလည္း မလႊတ္ သူမကလည္း မ႐ုန္း.။ ဟိုမွသည္မွ မီးပြင့္ေလးမ်ား၊ သီခ်င္းသံမ်ား၊ ကန္ကိုျဖတ္တိုက္လာေသာ ေလႏုေအး၊ ေကာင္းကင္ထက္ လင္းလက္ေနသည့္ ၾကယ္ပြင့္ေလးႏွင့္ ပုရစ္ေတာက္သံေလးမ်ားက သူငယ္ခ်င္း ၂ ဦး၏ သံေယာဇဥ္ေပြ႕ဖက္မႈကို ၾကည္ႏူးရေအာင္ ထပ္ျဖည့္ေပးသလိုျဖစ္ေနသည္။ သူမ၏ ပါးျပင္ႏုႏုကို နမ္းရႈံ႕မိေတာ့ ေမြးညႇင္းႏုေလးမ်ားကို ခံစားရသည္။ ရနံ႔သင္းသင္းကိုလည္း ရလိုက္ေလသည္။ သူမ၏ လည္တိုင္ေက်ာ့သည္ တေျဖးေျဖးေမာ့လာ၏။ ပါးျပင္မွသည္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာအစုံကို ေျပာင္းေ႐ြ႕ၿပီး ေမႊးၾကဴမိသည္။ သူမ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားတို႔ မသိမသာတုန္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ ထင္ရသည္မဟုတ္ တကယ္ပင္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ မိမိ၏ လွ်ာကို သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး ႏူးညံ့ေသာ လွ်ာကို လိုက္လံရွာေဖမိသည္။ သူမကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ ေထြးပတ္ယူငင္သြားေလသည္။ လွ်ာဖ်ားႏွစ္ခု တီးတိုးေပြ႕ဖက္မိၾကေလၿပီျဖစ္သည္။ သူမ ႏွာသီးဝမွ ေလႏုေႏြးေလးကို ခံစားရမိသည္။ အသက္ရႈသံ တေျဖးေျဖးျမန္လာတာကိုလည္း သတိထားမိေလသည္။ မိမိ၏ လက္အစုံကိုလည္း ပခုံးဖ်ားမွသည္ ေ႐ႊရင္အစုံဆီသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕လိုက္ေလသည္။ ႏူးညံ့ၿပီး လုံးဝန္းသည့္အထိအေတြ႕ကို ရလိုက္သည္။ ဂါဝန္လက္ျပတ္ၾကားမွ ေ႐ႊရင္အစုံကို တိုးဝင္စမ္းသပ္ေတာ့ ၾကက္သီးဖုေလးမ်ားကိုပင္ စမ္းသပ္မိေလသည္။ သူမ၏ ႏို႔သီးဖ်ားေလးေတြလည္း တင္းမာၿပီး ႐ုန္းကန္ေနသည္ကို စမ္းသပ္မိျပန္သည္။ ဘယ္ဘက္လက္ကို ေ႐ႊရင္အစုံမွာ ထားၿပီး ညာဘက္လက္ကိုေတာ့ ေအာက္ဖက္သို႔ တေျဖးေျဖးေ႐ႊ႕ၿပီး ဂါဝန္ကိုမ၍ ေပါင္တြင္းသားတို႔ကို ပြတ္သပ္မိသည္။ သူမ၏ ေျခေထာက္အစုံသည္လည္း ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္သို႔ မသိမသာကားလာေလသည္။ မိမိကလည္း အလိုက္သင့္ပင္ သူမ၏ ပန္းကေလးရွိရာသို႔ ေ႐ြ႕ေျပာင္းစမ္းသပ္မိျပန္သည္။ ႏူးညံ့ေသာ အဝတ္စကို ဖမ္းဆုပ္မိေလသည္။ အနည္းငယ္စိုစြတ္ေနသည္ဟု ထင္ရသည္။ အဝတ္စေဘးသို႔ တစြန္းတစေက်ာ္ထြက္ေနေသာ အေမႊးႏုႏုကိုလည္း စမ္းမိသည္။ အဝတ္စေအာက္ကို လက္ေခ်ာင္းေလး အသာလွ်ိဳၿပီး စမ္းၾကည့္ေတာ့ တင္းမာေဖာင္းကားၿပီး စိုစြပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားကို ေတြ႕ရေလသည္။ သူမ အသက္ရႈသံလည္း ပိုျမန္လာသည္။ မိမိကိုလည္း တင္းၾကပ္စြာျပန္ဖက္ထားသည္။ မိမိ၏ ညာလက္သည္လည္း ႏႈတ္ခမ္းသား ပြင့္ခ်ပ္တို႔ကို အသာအယာပြတ္သပ္ေနမိေလသည္။ ပြတ္သပ္ရင္းႏွင့္ မိန္းကေလးတို႔၏ အရသာဖုကို ခလုတ္တိုက္မိေလသည္။ တိုက္မိတိုင္း သူမအသက္ရႈသံတို႔ ပိုျပင္းလာသည္။ မိမိကိုလည္း ပိုမိုတင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားေလသည္။ သူမ၏ ဖြားဖက္ေတာ္မွာလည္း ပိုမိုစိုစြတ္လာေလသည္။ ညည္းသံသဲ့သဲ့ကိုလည္း ၾကားမိေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ဒီနားက ငါတို႔ဆိုေနက် KTV ရွိေသးလား။

စိုး - ေအး ရွိေသးတယ္။

ေအာင္ေအာင္ - သြားရေအာင္ဟာ.

သူမ၏ ျပန္ေျဖသံမွာ စိုးရိမ္သံတို႔ ေရာယွက္ေနသည္ ထင္ရသည္။ KTV ကလည္း အနီးအနားမွာဆိုေတာ့ အျမန္ေရာက္သြားၿပီး တစ္ခန္းယူလိုက္သည္။ စားစရာဘာညာမွာၿပီး ေရာက္တာနဲ႔ လိုရင္ေခၚလိုက္မယ္ေနာ္ ေျပာၿပီး တံခါးကို ဂ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။ သီခ်င္းလည္း မဆိုျဖစ္။ သူမကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားအစုံကို နမ္းလိုက္ေလသည္။ သူမကလည္း တင္းၾကပ္စြာ ျပန္ဖက္ထားသည္။ သူမခါးေလး အနည္းငယ္ေကာ့လာသည္။ မိမိလည္း နမ္းရင္း ခါးျပန္ေကာ့ၿပီး ညီေလးနဲ႔ ညီမေလးကို မိတ္ဆက္ေပးမိသည္။ ဆိုဖာခုံေပၚသို႔ ၂ ေယာက္သား ထပ္လွ်က္လွဲခ်လိုက္ေလသည္။ အနမ္းေတြ ပိုၾကမ္းလာသလို အသက္ရႈသံေတြလည္း ပိုျပင္းလာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းမွသည္ သူမ၏ ေကာ့ေထာင္ေနေသာ ႏို႔အစုံကို ေျပာင္းနမ္းမိေလသည္။ လက္တစ္ဖက္ကိုလည္း သူမ၏ ညီမေလး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားဆီ အသာလႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ႐ႊဲစိုေနၿပီျဖစ္သည္။ တိုက္စစ္သုံးခုကို တၿပိင္တည္း ဖြင့္တိုက္ခံရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ႏွင့္ ညည္းညဴျခင္းကိုသာ တုံ႔ျပန္ႏိုင္ေလသည္။ ႏို႔ကို နမ္းေနရာမွ တေျဖးေျဖးေအာက္ေ႐ႊ႕ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ကို ယက္တင္လိုက္ေလသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္မွာ အရည္ပို႐ြဲလာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားအစုံကို ၿဖဲၿပီး အရသာဖုေလးကို လွ်ာႏွင့္တြန္းထိုးလိုက္ေသာအခါ သူမတင္သည္ ဆိုဖာေပၚမွ ေျမႇာက္တက္လာေလသည္။ မိမိ၏ ေမးေစ့တစ္ဝိုက္ သူမ၏ အရည္မ်ား႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွင့္ မိမိႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို ခြာလိုက္ၿပီး ဆိုဖာေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမႏွင့္ ၆၉ ပုံစံသို႔ ေျပာင္းလဲၿပီး ေနရာယူလိုက္သည္။

စိုး - အင္းးး

မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုးလာေသာ သူမေစာက္ဖုတ္၏ လွပေသာ ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုကို ေျဖးေျဖးခ်င္း စုပ္ယူလိုက္မိသည္။ သူမကလည္း လီးကို သူမ၏ ပါးျပင္ႏွင့္ ပြတ္ေနသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရယက္တင္လိုက္တိုင္း သူမ၏ ညည္းသံပိုက်ယ္လာေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း အတင္းဖိကပ္ထားေလသည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ကိုသာမက ဖင္ဝစူတူတူေလးကိုပါ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထိုးသြင္းမိေနသည္။ သူမညည္းသံ ပိုက်ယ္လာၿပီး ေပါင္တြင္းသားမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္လာ၏။ ထို႔ေနာက္ ပြတ္ခနဲခပ္ေႏြးေႏြး ျဖဴစြတ္ေသာ အရည္တခ်ိဳ႕ မိမိ၏ မ်က္ႏွာေပၚ ယိုစီက်လာေလသည္။ သူမ၏ ညည္းသံမွာလည္း တေျဖးေျဖးတိုးသြားၿပီး ကိုယ္ခႏၶာလည္း ၿငိမ္သက္သြားေလသည္။ သူမကို ဆိုဖာေပၚ ပက္လက္အေနအထားသို႔ ျပန္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး သူမေဘးမွာ ကပ္ၿပီး လွဲလိုက္ေလသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာမွာ ေခြၽးသီးေလးမ်ာပင္ စို႔ေန၏။ မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ မွိတ္ထားဆဲ ျဖစ္ေနသည္။ 

               သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ျပန္နမ္းလိုက္ၿပီ သူမကိုယ္လုံးေပၚ အုပ္မိုးၿပီေနရာယူလိုက္သည္။ သူမ၏ ေျခေထာက္မ်ားမွာလည္း အလိုက္သင့္ ဟိုဘက္သည္ဘက္သို႔ ကားသြားေလသည္။ လီးကို အသာကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ အသာအယာပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ အနည္းငယ္ေကာ့တက္လာသည္။ မိမိလည္း သူမ ပုခုံးကို အသာဆုပ္ကိုင္ အားယူလိုက္ၿပီး လီးကို ေျဖးညႇင္းစြာ သြင္းလိုက္ေလသည္။ သူမ မ်က္လုံးလည္း ပြင့္လာၿပီး မိမိကို ခပ္ေမွးေမွးၾကည့္ေနေလသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း လိုးေတာ့မယ္ေနာ္။

စိုး - နင္ သိပ္အႏိုင္က်င့္တာပဲဟာ။

ေအာင္ေအာင္ - နင့္ကို.... 

စကားအဆုံးမသတ္ခင္ မိမိ၏ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကို သူမလက္ႏွင့္ အသာပိတ္လိုက္သည္။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္က မိမိ၏ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး တိုးညႇင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္။

စိုး - လိုးေပးေတာ့ဟာ။

      သူမ၏ အမိန္႔ရသည္ႏွင့္ ပုခုံးႏွစ္ဖက္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး အားႏွင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္လိုးမိေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ေကာင္းလိုက္တာဟာ။ 

စိုး - အင္း အား အား ေဆာင့္ေပးပါ. 

ေအာင္ေအာင္ - ေဆာင့္ၿပီေနာ္.. 

တစ္ခ်က္ျခင္း လိုးေနရာမွ ခပ္သြတ္သြတ္ေလး ေဆာင့္လိုးလိုက္ေသသည္။ သူမ၏ လက္အစုံမွာလည္း မိမိလည္ပင္းကို ယီးေလးခိုေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း လီးႏွင့္ကြၽတ္ထြက္သြားမည္ စိုးသည့္အလား အတင္းေကာ့ေပးလာသည္။ သီခ်င္းသံႏွင့္အတူ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ညီးတြားသံမ်ားကလည္း စီးခ်က္ညီေနေလသည္။ အခ်က္တစ္ရာခန္႔ ေဆာင့္လိုးၿပီး သူမကို ဆြဲထူၿပီး ထိုင္ရက္ အေနအထားသို႔ေျပာင္းလိုက္ေလသည္။ သူမလည္း မိမိအေပၚခြထိုင္၍ လီးႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ကို ေတ့ၿပီး ေျဖညႇင္းစြာ ထိုင္ခ်လိုက္ေလသည္။

စိုး - ႏို႔စို႔ေပးပါဦး။

ေအာင္ေအာင္ - နင္လည္း ေဆာင့္ေပးပါဦး။

၂ ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ အားသြန္၍ လိုးမိေလသည္။

စိုး - ငါ့ ေစာက္ဖုတ္ေတြ တအားယားလာၿပီဟာ အား ေအာင္ေအာင္ အား လိုးပါ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလည္း ေကာင္းေနၿပီ။ 

ခဏၾကာေတာ့ သူမ၏ ကိ္ုယ္ခႏၶာမွာ တြန္႔လိန္ၿပီး ပါးစပ္ကလည္း ေလွ်ာက္ေအာ္ေနေလေတာ့သည္။ 

စိုး - အား အား ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္ၿပီ။ မလႊတ္နဲ႔ ငါ့ကို မလႊတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနၿပီ။

ခဏေနေတာ့ သူမ ၿငိမ္က်သြားေလသည္။ မိမိကိုလည္း ရွက္ၿပဳံးေလးျပန္ၾကည့္ေလသည္။

သူမက စားပြဲေပၚရွိ အေအးဗူးေတြထဲက တစ္ဗူးကို လွမ္းေပးရင္း

စိုး - ေရာ့ ငဘူးေကာင္.. အေအးေသာက္ဦး။

သူမေျပာမွပဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ ဘာျပန္မေျပာဘဲ အေအးဗူးကို လွမ္းယူၿပီး ေဖာက္ေသာက္လိုက္တယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါ လုပ္ခဲ့.........

စကားမဆုံးလိုက္. သူမက ၾကားျဖတ္ေျပာလိုက္သည္။

စိုး -  ဟိတ္... အကုန္ၿပီးၿပီေနာ္. နားရွက္စရာေတြ ျပန္မေျပာနဲ႔.

(ငင္ ဘယ္လိုႀကီးလဲ လုပ္ေနၾကတုန္းကေတာ့ လိုးေပးပါ လိုးေပးပါနဲ႔ ...     )

စိုး - ျပန္ရေအာင္ဟာ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ.. မုန္႔ေတာင္မေကြၽးလိုက္ရဘူး..

ေအာင္ေအာင္ - မုန္႔ေပါင္းစားလိုက္ၿပီေလ..

စိုး - အာ ေစာက္ေကာင္.. မေျပာပါနဲ႔ဆိုတာကို..

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါ.. မေျပာနဲ႔ဆိုေပမယ့္. ငါတို႔ ဟြာေတာင္ မသုံးလိုက္ရဘူး..

စိုး -  လုပ္တုန္းက လုပ္ၿပီး ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ.. ရက္လြတ္တယ္ ငဘူးေကာင္.

ေအာင္ေအာင္ - ဟီးးးး

စိုး - ျပန္မယ္..

ေအာင္ေအာင္ - ငါနဲ႔ဟိုတယ္ လိုက္အိပ္လိုက္ေလ..

စိုး - အာ.. အိမ္က ညဘက္ တျခားေနရာေပးမအိပ္ဘူး ခုေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီ.

သူမနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလး ေျဖးေျဖးေမာင္းရင္း ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ အျပန္မွာေတာ့ သူမခါးကို တင္းၾကပ္စြာ ေပြ႕ဖက္ထားမိေလသည္။ သူမ၏ ကိုယ္သင္းရနံ႔ကိုလည္း ေပၚေပၚတင္တင္ ရႈရႈိက္မိသည္။

ဟိုတယ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး..

ေအာင္ေအာင္ -  ညဘက္ ဖုန္းဆက္မယ္ဟာ..

စိုး - အင္း ညဘက္ထိေတာ့ မရဘူးေနာ္. နင္လည္း နက္ျဖန္ျပန္မွာကို..

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါ.

ဟိုတယ္အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ေရကို တဝျပန္ခ်ိဳးလိုက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ေသာက္ထြက္လာလိုက္သည္။ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ အခ်ိန္ခဏျဖဳန္းၿပီး အခန္းထဲျပန္ေရာက္တာနဲ႔ သူမဖုန္းကို လွမ္းေခၚမိသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ဟိတ္ အဆင္ေျပလားး

စိုး - ဘာအဆင္ေျပလားလဲ. ဗိုက္ေတြေအာင့္ေနၿပီ.

ေအာင္ေအာင္ - ေဆာရီးဟာ. ငါလည္း စိတ္ေတြ လြတ္ကုန္တယ္..နင့္နားကပ္လိုက္ရင္ကို စိတ္ေတြ လြတ္ကုန္တယ္ .

စိုး -  အပိုေတြ..

ေအာင္ေအာင္ - တကယ္ဟ..

စိုး - ငါနင့္ကို ေျပာစရာရွိတယ္ဟာ.. 

ေအာင္ေအာင္ - ေအးေျပာေလ.. ေျပာေနက်ပဲကို ထူးထူးဆန္းဆန္း ေျပာစရာက သပ္သပ္ရွိေသးတာလား

စိုး - ေအး. ငါေနာက္လ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္ဟာ.. ငါ့ေကာင္ေလးနဲ႔ အကုန္စီစဥ္ၿပိးၿပီ..

႐ုတ္တရက္ နားထဲ သံရည္ပူေလာင္းသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ၾကည္ႏူးခဲ့တာေလးေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ၿပီဟု ခံစားလိုက္ရသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါနင့္ကို.......

စိုး - ဆက္မေျပာနဲ႔. နင္ေျပာမွာသိတယ္... နင္နဲ႔ငါက အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းပဲေလဟာ... ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာရရင္ ငါနင့္အေပၚ အဲ့ခံစားခ်က္ထက္ 

      မပိုႏိုင္တာကို ခြင့္လႊတ္ပါ.

ေအာင္ေအာင္ - ဒါဆို ငါတို႔ျဖစ္ခဲ့တာက...

စိုး - ဟာ.. အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းေလဟာ.. အဲ့တာျဖစ္တိုင္း ခ်စ္သူျဖစ္ရတာမွ မဟုတ္ပဲ...

သူမေျပာတာကို နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ရင္ကြဲသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါဟာ.. အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ရမွာေပါ့

စိုး - ေအး နင္အိပ္လိုက္ဦး... မနက္ နင္တို႔အိမ္အတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ လာေပးလိုက္မယ္။ ဘဘနဲ႔ အန္တီကိုလည္း မေတြ႕တာၾကာၿပီ. bye bye ..

ညက ဟိုစဥ္းစား ဒီစဥ္းစားနဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္လိုက္.. သူမ ေျပာသည့္စကားမ်ားကိုလည္း ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားမိသည္။ ငါခ်စ္တယ္ဆိုတာေရာ ခ်စ္တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား. သံေယာဇဥ္ပဲလား အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ စဥ္းစားေသာ္လည္း အေျဖမရ။ ဖုန္းသံၾကားလို႔ ထၾကည့္ေတာ့ သူမဖုန္းျဖစ္ေနသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ညႀကီးထဆက္ေနပါလား သူငယ္ခ်င္း

စိုး - ဟဲ့ ထၾကည့္ဦး မိုးလင္းေနၿပီ.

ေအာင္ေအာင္ - အား ဟုတ္သားပဲ ၆ နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီ.. နင္ခုဘာလုပ္ေနလဲ

စိုး - ဟိုတယ္ေအာက္မွာ ဘဘနဲ႔အန္တီအတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ လာေပးတာ.

ေအာင္ေအာင္ - ေအး ငါခုဆင္းလာၿပီ..

ဖုန္းခ်ၿပီး အျမန္ေျပးဆင္းသြားလိုက္သည္။ ခ်ည္သားပြပြရွပ္အက်ႌ၊ ေဘာင္းဘီပြပြ၊ ဆံပင္တို႔ကို ေနာက္မွာ စုစည္းထားၿပီး မျပင္မဆင္ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ သူမကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

ေအာင္ေအာင္ - နင္ကေတာ့ ဘယ္လိုေနေနကို လွေနတာပဲ.

ိစိုး - အပိုေတြ ေျပာမေနနဲ႔. မ်က္လုံးက ျပဴးေၾကာင္နဲ႔ မအိပ္ဘူးလား

ေအာင္ေအာင္ - ေအးဟာ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႔

သူမမ်က္ႏွာေလး တစ္ခ်က္ငိုင္သြားသည္။ ၿပီးမွ အားျပန္တင္းသည့္ဟန္ျဖင့္

စိုး - ေတြးမေနပါနဲ႔. အဆင္ေျပသြားမွာပါ။ခုနေနဆို နင့္ကို ကားလာႀကိဳေတာ့မွာ ျပင္လိုက္ဦး။

ေအာင္ေအာင္ - ေအးပါ။ နင္ ငါ့အေဖနဲ႔အေမဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ဦးေနာ္.

စိုး - နင္မေျပာလည္း ငါက အၿမဲဆက္ပါတယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ေက်းဇူးပါဟာ။ ငါျပင္လိုက္ဦးမယ္။

စိုး - ေအး ငါလည္း ႐ုံးတက္ဖို႔ျပင္ရဦးမယ္။ bye bye ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေလ..

ေအာင္ေအာင္ - bye bye

ကားက လာေခၚေတာ့ အိမ္နားက ဦးေလးႀကီး ဦးေမာင္လွ၏ ကားျဖစ္ေနသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ - ဟာ ဦးေလး ကားေမာင္းေနတာလား။

ဦးေမာင္လွ - ေအး သားေအာင္ေအာင္၊ မင္းေရာ အေျခအေနဘယ္လိုလဲ။ ေတာ္ေတာ္စုမိခဲ့ရဲ႕လား။ 

ေအင္ေအာင္ - ဒီလိုပါပဲဗ်ာ။ အမ်ားႀကီးလည္း မစုမိဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးေတာ့ ရခဲ့ပါတယ္။

ဦးေမာင္လွ - ေအးပါကြာ။ ဒီေလာက္ဆိုရင္ကိုပဲ ဟုတ္လွပါၿပီ။ မင္းအေဖနဲ႔ အေမလည္း ေမွ်ာ္ေနၿပီ။ 

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္တယ္ ဦးေလး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီမွာပဲ အေျခခ်ေတာ့မယ္။ ဟိုကရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ေပါင္းၿပီး အလုပ္ေလးလုပ္မယ္ ဦးေလး။

ဦးေမာင္လွ - ေအးေကာင္းတယ္ကြာ။ အထုပ္ေတြ တင္ေဟ့။ တျခား ခရီးသည္ေတြ သြားႀကိဳရေအာင္။

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး။

တျခားခရီးသည္ေတြ သြားႀကိဳၿပီးတာနဲ႔ မိမိတို႔ၿမိဳ႕ကို သြားလာလမ္းသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။ အိပ္ခ်င္ေနေသာ္လည္း မအိပ္ျဖစ္.. ဒီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ရႈခင္းေတြကို မျမင္တာၾကာၿပီမလား။ ဦးေမာင္လွႏွင့္ စကားေျပာလိုက္ ရႈခင္းေလးၾကည့္လိုက္ႏွင့္ ခရီးသြားခ်ိန္က ၾကာလို႔ၾကာမွန္းပင္ မသိလိုက္ ၿမိဳ႕အဝင္ဆိုင္းဘုတ္ပင္ ျမင္ေနရၿပီ။  "-------- ၿမိဳ႕မွ ႀကိဳဆိုပါ၏"

ဦးေမာင္လွ - တျခား ခရီးသည္ေတြ အရင္ပို႔လိုက္မယ္ကြာ။ မင္းကို ေနာက္ဆုံးမွ လိုက္ပို႔လိုက္မယ္ အဆင္ေျပလား။

ေအာင္ေအာင္ - ေျပပါတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္ၿမိဳ႕ကို တစ္ပတ္ၾကည့္ရတာေပါ့။

ခရီးသည္ အားလုံးပို႔ၿပီး မိမိအိမ္သို႔ လိုက္ပို႔ေလသည္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အထုတ္ေတြခ်ၿပီးတာနဲ႔

ေအာင္ေအာင္ -  ဦးေမာင္လွ အိမ္ထဲ ဝင္ပါဦး။

ဦးေမာင္လွ - ရပါတယ္။ ဦေလး ကားသြားေဆးဦးမယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္ကဲ့ဗ်.

ဦးေမာင္လွႏွင့္ စကားဆုံးေတာ့ အေဖနဲ႔အေမပင္ ကိုယ့္ေနာက္မွာ ေရာက္ေနၿပီ။ 

အေဖ - ဟ ငါ့ေကာင္.. မင္းက အသားအေရေတြေတာင္ စိုေျပေနပါလား

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္တယ္ အေဖ.. မပူနဲ႔ ျပန္မည္းသြားလိမ့္မယ္။

အေဖ - မင္းဆာၿပီလား။ မင္းႀကိဳက္တတ္တဲ့ဟင္းေတြ မင္းအေမက တေနကုန္ခ်က္ေနေလရဲ႕။

အေဖ့ မ်က္ႏွာၿပဳံးေနသည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္က သားဆိုးတစ္ေယာက္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီဆိုတဲ့ အၿပဳံးမ်ိဳး။

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္အေဖ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးတာနဲ႔ စားမယ္ေလ။

အေဖ - ေအး စားရင္းနဲ႔ ေျပာျပစရာရွိတယ္ ခရီးေရာက္မဆိုက္.

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္အေဖ ကြၽန္ေတာ္ ျမန္ျမန္လုပ္လိုက္မယ္။

ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အေဖ၊ အေမနဲ႔ ထမင္းထိုင္စားၾကေလသည္။ မိမိႀကိဳက္သည့္ ဟင္းလ်ာမ်ားကို အေမက သတိတရ ခ်က္ထားေပးေလသည္။ အရင္က လက္ရာအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေက်ာ္က သားဆိုးတစ္ေယာက္ႀကိဳက္တတ္သည့္ ဟင္းလ်ာမ်ားကိုပင္ အေမ ေမ့မပစ္ပါလား။

အေဖ - ေအး ခရီးေရာက္မဆိုက္ ေျပာစရာရွိတာကေတာ့ ဒီလိုေဟ့..

အေဖ စကားဦးသန္းလိုက္သည္။ အေဖ ဒီလို စကားဦးသန္းလိုက္တိုင္း မိမိဘဝတဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲေစမည့္ ကိစၥမ်ားျဖစ္ေနသည္က မ်ား၏။

အေဖ -  မင္းကို မိန္းမေပးစားမယ္ကြာ။ မင္းလုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီ.. အေဖတို႔ ဆႏၵေလးတစ္ခုေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္မလား။ မင္းကို အတင္းအက်ပ္ မတိုက္တြန္းပါဘူး။ အရင္လိုက္ၾကည့္။ ၿပီးမွ စဥ္းစားေပါ့။ လိုက္ၾကည့္ဆိုေပမယ့္ မင္းမျမင္ဘူးတဲ့ မိန္းကေလးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မင္းနဲ႔ တစ္တန္းတည္းပဲ။ ဒီမွာပဲ ေနၿပီ မိဘလက္ငုတ္လက္ရင္း အလုပ္ကို ဦးစီးေနတာ..

(စာဖတ္သူေတြကို ျမန္မာကားလိုပဲလို႔ ထင္မွာလဲ စိုးရိမ္သည္။ သို႔ေပမယ့္ တကယ့္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။)    

အေဖေျပာမွပဲ ေခါင္းကိုက္သြားၿပီ.. ဟုတ္သည္ မိမိကလည္း ႏိုင္ငံျခားမထြက္ခင္ အခ်ိန္ထိ ဆိုးေပးေသာင္းက်န္းခဲ့တာ မိဘမ်က္ႏွာပ်က္စရာ ခဏခဏျဖစ္ခဲ့သည္။ အဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းတက္မည္အေၾကာင္းျပၿပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းလည္း ဟုတ္တိပတ္တိမတက္ဘဲ အလုပ္ထဲဝင္ခဲ့သည္။ အလုပ္ထဲ တေနကုန္ ႐ုန္းကန္ရမွ မိဘေတြ ကိုယ့္အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သိလာတယ္။ ဘဝက ျပဳျပင္ေပးသြားတယ္ပဲဆိုပါေတာ့။ အဲ့ေတာ့လည္း သူတို႔ ဆႏၵကို မလြန္ဆန္ရဲေတာ့။ (ကိုယ္ကလည္း အတည္တက် ဘုခ်င္ေနၿပီေလ.. ငိငိ)

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္အေဖ။ ဘယ္ေန႔သြားၾကမလဲ။

အေဖ -  ငါေတာ့ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ေဟ့။ ဒီေန႔သြားမယ္။

ေအာင္ေအာင္ - အာ အေဖကလည္း မိုးေတာင္ ခ်ဳပ္ေနၿပီ။

အေဖ - ေအး ဒါဆိုလည္း နက္ျဖန္ေပါ့။ ဟိုဘက္အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ေျပာလိုက္မယ္။ မင္းလည္း အိပ္ေတာ့။

ေအာင္ေအာင္ - အေမနဲ႔ ခဏစကားေျပာၿပီး အိပ္လိုက္မယ္ အေဖ။

အေမနဲ႔ စကားေျပာၿပီး အိပ္ရာဝင္လိုက္သည္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္က အေငြ႕အသက္မ်ားပါပဲလားး။။ မအိပ္ရတာ တစ္ရက္နီးပါးေလာက္ျဖစ္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳးတည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ မနက္ ၉ နာရီပင္ ထိုးေနၿပီ။ အိမ္ေအာက္ဖက္မွ အေဖက လွမ္းေအာ္သည္။ ေဟ့ေကာင္ ျမန္ျမန္လုပ္ေဟ့. ေနာက္က်ရင္ ဟိုဘက္ကို အားနာစရာျဖစ္မယ္။ ဒါနဲ႔ အဝတ္အစားျမန္ျမန္လဲၿပီး ဆင္းလာလိုက္သည္။ၿပီးတာနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္လိုက္သည္။

အေဖ - ငါ့ဆိုင္ကယ္ေနာက္ လိုက္ခဲ့ကြာ။ ငါနဲ႔မင္းအေမနဲ႔ ေရွ႕ကျပမယ္

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္အေဖ.

အေဖ့ဆိုင္ကယ္ေနာက္ကို ေျဖးေျဖးေမာင္းရင္း လိုက္လာခဲ့သည္။ အေဖဆိုင္ကယ္ရပ္သည့္ ေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ဟင္... ဝတ္မႈံတို႔ အိမ္ပါလား။ ငယ္ငယ္တုန္းက အတန္းထဲမွာ လူသိသိပ္မမ်ား ခပ္ေအးေအးသာ ေနတတ္သူ။ မိမိတို႔နဲ႔ ခင္ေတာ့ ခင္သည္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္မတြဲျဖစ္။

ဝတ္မႈံတို႔ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ စတိုးဆိုင္ ခပ္ႀကီးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိမိ ႏိုင္ငံျခား မသြားခင္က ဆိုင္ႏွင့္ လုံးဝမတူေတာ့ အလုပ္သမားေတြလည္း ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဝန္ထမ္းမ်ားကို ၫႊန္ၾကားရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ သုံးေယာက္ကိုေတြ႕ေတာ့

ဝတ္မႈံ - ဦးေလးတို႔ပါလား။ အိမ္ဧည့္ခန္းမွာ အေဖတို႔ေစာင့္ေနတယ္။ ဦးေလးက တိက်မွန္း သိေနေတာ့ အေဖတို႔က အသင့္ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ဦးေလးတိုၾဟ့ သြားႏွင့္ေနာ္။ သမီး အလုပ္ေလး လက္စသပ္ၿပီး လာခဲ့မယ္။

အနီးကပ္ေရာက္မွ သူမကို အသာအယာၾကည့္မိသည္။ ငယ္ငယ္ကႏွင့္ မတူေတာ့ပါလား။ခပ္ေအးေအးပုံရွိသည့္ သူမက အခု ခပ္သြတ္သြတ္ႏွင့္ တကယ့္ လုပ္ငန္းရွင္လိုျဖစ္ေနသည္။ ျမန္မာဆန္ဆန္ အက်ႌကို ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ဝတ္ထား၏။ ဆံပင္မွာ ခါးလယ္ထိရွိၿပီး ေျဖာင့္ထားသည္ ထင္၏။ မ်က္ႏွာေပၚမွာ သနပ္ခါးပါးပါးကို လွပစြာလိမ္းျခယ္ထားသည္။ နဂို ခပ္ျမင့္ျမင့္အရပ္သည္ သူမစီးထားသည့္ ကတီပါဖိနပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ တြဲလိုက္ေတာ့ ပိုၿပီး ရွည္သြားသည္ ထင္ရ၏။ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္မွာလည္း အရင္လိုမဟုတ္ ဖြံ႕ဖြံ႕ထြားထြား ျဖစ္လာ၏။ အိေခ်ာပိုႏွင့္ တူသည္ဟုပင္ မွတ္ခ်က္ျပဳမိသည္။    

အိမ္ ဧည့္ခန္းေရာက္ေတာ့ သူမ အေဖက ဦးစြာ ႏုတ္ဆက္သည္။

အေဖ(ဝတ္မႈံ) ေအာင္ေအာင္တို႔ပါလား လာၾကေဟ့။ သမီးကေတာ့ အလုပ္နဲ႔လက္ျမပတ္ဘူး။ ခနေန ဝင္လာလိမ့္မယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္ရပါတယ္ ဦးေလး။

အေဖ ( ေအာင္ေအာင္) - ကဲ ငါတို႔ေျပာထားတဲ့ အတိုင္းပဲ သားသမီးကိစၥဆိုပါေတာ့။

အေဖ ( ဝတ္မႈံ) - ကိုယ္ေတြကေတာ့ ညႇိစရာ မလိုပါဘူး။ ကေလးေတြပဲ ညႇိဖို႔က်န္တယ္။ ေအာင္ေအာင္ မင္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အိမ္အေပၚထပ္မွာ သြားစကားေျပာၾကကြာ။ အေဖတို႔ ေအာက္ကေစာင့္မယ္။ သမီးကိုလည္း အေပၚလႊတ္လိုက္မယ္။

မ်က္ႏွာပူပူႏွင့္ပင္ အိမ္အေပၚထပ္ တက္လာလိုက္သည္။ ခဏေနေတာ့ ဝတ္မႈံ ေကာ္ဖီဗန္းေလးႏွင့္ တက္လာေလသည္။

ဝတ္မႈံ - ေရာ့ ေကာ္ဖီေသာက္ဦး။ နင့္သေဘာ ဘယ္လိုရလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါကေတာ့ မိဘဆႏၵအတိုင္းပဲလို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ ( အမွန္က ဝတ္မႈံကို ျမင္ၿပီးမွ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ထြက္လာတာ)

ဝတ္မႈံ - ငါကေတာ့ စဥ္းစားေနတယ္ဟ။ တစ္ဘဝလုံး အတူေနရမွာ။ နင္ကလည္း အရင္က ခပ္ဆိုးဆိုးမလား။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလည္း ဟိုေရာက္ေတာ့ အေတာ္ျပင္သြားပါၿပီ။ လိမၼာေနၿပီေပါ့ဟာ။

ဝတ္မႈံ - ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုေသးလား။

ေအာင္ေအာင္ - ဒါကေတာ့ နင့္သေဘာပါ။ နင္က မိန္းကေလးဆိုေတာ့ စဥ္းစားရမွာေပါ့။

ဝတ္မႈံ - ေအးပါ။ ငါစဥ္းစားမယ္။ အေဖတို႔ကိုလည္း စဥ္းစားမယ္ပဲ ေျပာထားလိုက္မယ္။

၂ ေယာက္သား ညႇိၿပီး ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ မိမိအေဖက သားနဲ႔သမီး ဘယ္လိုလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ဝတ္မႈံကေတာ့ စဥ္းစားခ်င္ေသးတယ္တဲ့။

အေဖ (ေအာင္ေအာင္) - ေအး မင္းက လူဆိုးဆိုေတာ့ ဟိုက စဥ္းစားၿပီေပါ့ ဟု ရယ္က်ဲက်ဲႏွင့္ေျပာသည္။

အေဖ (ေအာင္ေအာင္) - ျပန္ဦးမယ္ေဟ့။ ငါတို႔ေတာ့ အိုေခၿပီ။ ကေလးေတြ အပိုင္းပဲက်န္တယ္။

အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးျဖစ္ေနသည္။ အေဖက ဆိုင္ကယ္ေဘးခ်င္းယွဥ္လာၿပီး

အေဖ - ဟေကာင္ စပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔ ဘာျဖစ္တာလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ဘာမျဖစ္ပါဘူး အေဖရ။

အေဖ - ဟုတ္ပါၿပီကြာ။

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဘုရားပြဲလွည့္ၿပီး ထိုင္မရ ထမရျဖစ္ေနေလသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ - ေနာက္ ၂ ရက္ေလာက္ဆို မန္းေလးခဏ သြားခ်င္တယ္ အေဖ။

အေဖ - ေဟ ဘာလုပ္မို႔လဲ။ 

ေအာင္ေအာင္ - ခဏပါ အေဖ။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥပါ။ 

အေဖကလည္း ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဆိုေတာ့ ဆက္မေမး

အေဖ - ေအး သြားကြာ။ မၾကာေစနဲ႔။ မဂၤလာကိစၥက ရွိေသးတယ္။

သြားရသည့္ အေၾကာင္းရင္းက စိုးကို လူကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၿပီး ဒီမဂၤလာကိစၥကို ေျပာျပခ်င္တာ။ သူမအေပၚ မဟုတ္တာ လုပ္ထားသလို ခံစားေနရသည္။ ( ငိငိ လုပ္တုန္းက လုပ္ၿပီးၿပီ) ဒါနဲ႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ေနေတာ့ မန္းေလးကို ထြက္လာလိုက္သည္။

မန္းေလးေရာက္ေတာ့ စိုးကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း နင္ဘယ္မွာလဲ.. ငါအခုမန္းေလးေရာက္ေနၿပီ။ နင့္ကို လာေတြ႕မယ္။

စိုး - အြန္း အိမ္မွ ခဏပဲေနလိုက္တာလား။ ဘာလို႔ မန္းေလးျပန္လာတာလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - နင့္ကို ေျပာစရာရွိလို႔့ပါဟာ။

စိုး - အမေလး ဖုန္းက ေျပာလည္း ရေနတာကိုပဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ဒီကိစၥက လူခ်င္းေတြ႕ၿပီး ေျပာမွေကာင္းမယ္ထင္လို႔ပါ။

စိုး - ဒါဆိုေန႔ခင္းေလာက္ ငါလာမယ္။ နင္ဘယ္မွာလဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါအရင္တည္းတဲ့ ဟိုတယ္ပဲေလ။။

စိုး - အင္း ငါလာခဲ့မယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ဒါဆို ဘယ္မသြားဘဲ ေစာင့္ေနလိုက္မယ္ေနာ္။

ိစိုး - ငါေန႔လည္လာခဲ့မယ္။

ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ သူမ၏ ဖုန္းဝင္လာသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ - ေရာက္ေနၿပီလား။ နင္ဘယ္မွာလဲ။

စိုး - ဟိုတယ္ေအာက္မွာ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလာေခၚလိုက္မယ္။ အခန္းထဲမွာပဲ စကားေျပာရေအာင္.

စိုး - အင္း လာေခၚလိုက္။

သူမကို ေခၚဖို႔ ဟိုတယ္ေအာက္ကို ဆင္းလာလိုက္သည္။ သူမကိုေတြ႕ေတာ့ အခန္းထဲတစ္ခါတည္း ေခၚလာလိုက္သည္။ ဒီေန႔ေတာ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီက်ပ္က်ပ္.. ရွပ္အက်ႌအနီရဲရဲႏွင့္ ေတာ္ေတာ္လွေနသည္။ ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ လွေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းေလးပဲ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း. ငါ့အိမ္က မိန္းမေပးစားေတာ့မယ္။ ငါကလည္း နင့္ကို အႏိုင္က်င့္ထားသလိုျဖစ္ေနေတာ့ ဖုန္းနဲ႔ေျပာမျပခ်င္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ေျပာျပခ်င္လို႔ လာခဲ့လိုက္တာ.

သူမ မ်က္ႏွာအနည္းငယ္ေတာ့ ငိုင္သြားသည္ကို ဖ်တ္ခနဲ႔ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တကယ့္ကို အခ်ိန္ခဏေလး။ ၿပီးမွ.

စိုး - ဘယ္သူနဲ႔လဲ။

ေအာင္ေအာင္ - ဝတ္မႈံနဲ႔ေလ..။ နင္နဲ႔တြဲေနက်ပဲ။

စိုး - နင္ကံေကာင္းပါတယ္။ သူက ငယ္ငယ္တည္းက နင့္ကို ႀကိတ္ေႂကြေနတာ.

ေအာင္ေအာင္ - မျဖစ္ႏိုင္တာ။ ငါ့လို လူဆိုးကို.

စိုး - တကယ္ဟ.. မိန္းကေလးဆိုေတာ့ ဘယ္ထုတ္ေျပာပါ့မလဲ။ ငါနဲ႔က တြဲေနက်မို႔ အကုန္သိေနတာ.

ေအာင္ေအာင္ - ထားပါေတာ့။ နင့္သေဘာထားသိခ်င္တယ္ဟာ။ ငါ့ကို ၾကည့္ၿပီး ေျဖေပးပါ သူငယ္ခ်င္း

သူမ မိမိ၏ မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီ။ မ်က္ႏွာကေတာ့ အနည္းငယ္ငိုင္ေနသည္ ထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ မသိသာ။

စိုး - နင့္အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မွာပါ။ ငါသေဘာတူပါတယ္။

ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ ထိန္းထားသည့္ မ်က္ႏွာတို႔ တလွိမ့္လွိမ့္စီးက်လာေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလည္း.......

ဆက္ေျပာလို႔မရေတာ့ မိမိ၏ ပါးျပင္မွာလည္း တေျဖးေျဖးပူေႏြးစိုစြတ္လာသည္။

သူမ ပခုံးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမပါးျပင္ကို နမ္းလိုက္သည္။ ဒါသည္ပင္ ေနာက္ဆုံးအနမ္းျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ သူမသည္လည္း အလိုက္သင့္ မိမိကို ျပန္ဖက္လာသည္။ ရႈိက္သံသဲ့သဲ့ပင္ ၾကားေနရသည္။ သူမ၏ ပါးျပင္မွသည္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးလြလြကို ေျပာင္းၿပီးနမ္းလိုက္ေလသည္။ သူမကိုယ္လုံးလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္လာ၏။ ပုခုံးကို ကိုင္ထားရာမွာ ခါးကိုေျပာင္းဖက္လိုက္ေတာ့ သူမ၏ ခါးေလး မသိမသာေကာ့ၫႊတ္သြားေလးသည္။ လက္တစ္ဖက္ကို တေျဖးေျဖးေအာက္ဆင္းၿပီး သူမ၏ ဖြံ႕ထြားေတာ့ တင္ကို ဖ်စ္ညႇစ္မိေလသည္။ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းေနရာမွ အနည္းငယ္ခြာလိုက္ၿပီး။ 

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း နမ္းခ်င္တယ္ဟာ.

စိုး - နမ္းေနတာပဲေလ။

ေအာင္ေအာင္ - ေစာက္ဖုတ္ကို နမ္းခ်င္တာ။

စိုး - အင္းး

ညႇိႏႈိင္းမႈၿပီးသည္ႏွင့္ ၂ ေယာက္သား ၿပိဳင္တူပင္ အဝတ္အစားမ်ား အျမန္ခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္းျဖစ္သြား၏။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ရွိရာ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့.. အေမြးစုတ္ဖြားႏွင့္ တကယ့္အ႐ိုင္းေလးလိုျဖစ္ေနသည္။ မိမိလည္း ကုတင္ေပၚပက္လက္လွန္ လွဲခ်ၿပီး

ေအာင္ေအာင္ -  ငါမ်က္ႏွာေပၚတက္ခြေပးပါလား

မိမိစကားဆုံးသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေပၚေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ခြလိုက္သည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္လည္း အရည္႐ႊဲ႐ႊဲစိုေန၏။ အေျမႇာင္းၾကားထဲ လက္ႏွင့္ဆြဲၿပီး ေစာက္စိကို ပြတ္လိုက္ေတာ့ ညည္းသံထြက္လာၿပီး ေကာ့သြားေလသည္။

စိုး - နမ္းေပးေတာ့ဟာ။ ေနရခက္ေနၿပီ။

သူမ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို အသာၿဖဲၿပီး အကြဲေၾကာင္းထဲသို႔ လွ်ာႏွင့္ ပင့္တင္မိသည္။

စိုး - အားရွီး။ ေကာင္းလိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းရယ္။ ရက္ ရက္။

မိမိလည္း ဆက္တိုက္ အစိေလးစုတ္လိုက္. ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို ေျပာင္းနမ္းလိုက္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေလသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္မွလည္း ခြၽဲက်ိက်ိအရည္တို႔ တလေဟာ က်လာေလသည္။ သူမ ေပါင္တြင္းသားမ်ားလည္း တဆတ္ဆတ္တုန္လာ၏။

စိုး - အား ျဖစ္ေတာ့မယ့္.. ျဖစ္ေတာ့မယ္။ ရက္ပါ ရက္ပါ ၾကမ္းၾကမ္းရက္ေပးပါ။ ေစာက္ဖုတ္ေတြ အရမ္းယားလာၿပီ.. အရမ္းေကာင္းလာၿပီ...

ေစာက္ဖုတ္ကို ရက္ေနရင္း ဖင္ေပါက္ေလးကို လွ်ာထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ သူမေအာ္သံလည္း ပိုက်ယ္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္မ်က္ႏွာကို အတင္းဖိကပ္လိုက္ေလသည္။

စိုး - ျဖစ္ၿပီ ျဖစ္ၿပီ.. ျဖစ္ၿပီ။

ၿပီးေနာက္ သူမ ကုတင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္လဲက်သြားေလသည္။ အသက္ရႈသံေလးမ်ားလည္း ေဟာဟဲ ေဟာဟဲႏွင့္ အငမ္းမရ ရႈရႈိက္ေနေလသည္။ သူမ၏ ကိုယ္လုံးေလးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္တုန္ေနရာမွ တေျဖးေျဖးၿငိမ္က်သြားေလသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ -  သူငယ္ခ်င္း.

စိုး - အင္း နင္ဘယ္လိုေတြေတာင္ လုပ္လိုက္တာလဲဟယ္။ အသက္ထြက္မလားေတာင္ ထင္ရတယ္။

ေအာင္ေအာင္ - အဟဲ....

ိစိုး - ျပန္စုပ္ေပးမယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါက အစုပ္ခံရတာ မႀကိဳက္ဘူး။ နင္အေမာေျပရင္ ျပန္စမယ္ေလ.

စကားပင္ မဆုံးလိုက္ ပက္လက္လွဲအိပ္ေနေသာ မိမိကိုယ္လုံးေပၚသို႔ တက္ခြလိုက္သည္။ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးကို အသာကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို ေစာက္ဖုတ္အဝႏွင့္ေတ့ထားၿပီး မိမိရင္ဘတ္ေပၚသို႔ လက္ေထာက္လိုက္သည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တိုက္ပြဲဝင္ေတာ့မည့္ စစ္သည္တစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေနေလသည္။ မိမိႏႈတ္ခမ္းအား အသာကုန္နမ္းလိုက္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားႏွင့္ မိမိဆီးခုံထိလိုက္တိုင္း အသားခ်င္း႐ိုက္သည့္ အသံမ်ား က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္လာသည္။ သူမေဆာင့္အခ် မိမိခါးအေကာ့ႏွင့္တိုက္ဆိုင္လိုက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ထဲက အသားမာလုံးလို တစ္ခုကို ခပ္ျပင္းျပင္းထိေတြမိသည္။ ထိုသို႔ထိသည့္အခါတိုင္း သူမက်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ညည္းေလသည္။

စိုး - အို႔ အား သူငယ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္း။ ခါး ေကာ့ေပးကြာ။ လီးေကာ့ေပး။ အား အား ျဖစ္ခ်င္ၿပီ။ ျဖစ္ခ်င္ၿပီ။

သူမ တစ္ေယာက္တည္း ေအာ္ညည္းၿပီး စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေနေလသည္။ အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ သူမေမာသြားသည္ထင္၏။ သူမကိုယ္လုံးေလးကို မိမိရင္ဘတ္မွာ ျပားကပ္ေအာင္ေနလ်က္ အနားယူေနေလသည္။ သူမနားေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ေပါ့။ သူမခါးက်င္က်င္ကို အသာကိုင္ၿပီး ေအာက္မွ ပင့္၍လိုးေလသည္။ 

စိုး - သူငယ္ခ်င္း ေဆာင့္ေဆာင့္။ ျဖစ္ေနၿပီ။ အို႔ အား ေကာင္းလိုက္တာ ေကာင္းလိုက္တာ။ နင့္လီးနဲ႔ အလိုးခံရတာ ေကာင္းလိုက္တာ။ အၿမဲလိုးကြာ။ ငါ့ေစုက္ဖုတ္ကို လိုးကြာ။ နင္ႀကိဳက္လား ငါ့ေစာက္ဖုတ္ကို။ ျဖစ္ေနၿပီ ျဖစ္ေနၿပီ။

မိမိလည္း သူမၿပီးေနခ်ိန္ မနားတမ္းဆက္တိုက္ ပင့္ၿပီးေဆာင့္ေပးလိုက္ေလသည္။ ခနေနေတာ့ သူမေစာက္ဖုတ္မွ အရည္မ်ား အိုင္ဆင္းလာသည္။ မိမိေပါင္ၿခံမွာ ခပ္ေႏြးေႏြး ခံစားမိလိုက္သည္။ လက္ညႇိဳးကို သူမေစာက္ဖုတ္မွ အရည္မ်ားသုတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လက္တစ္ဆစ္ခန္႔သြင္းလိုက္ေလသည္။ လက္ဝင္သြားသည္ႏွင့္ သူမေစာက္ဖုတ္ မိမ္လီးကို လက္ႏွင့္ဆုပ္နယ္သည့္နယ္ ခပ္ေျဖးေျဖးညႇစ္ေပးေနသည္ကို ခံစားရလိုက္သည္။

စိုး - အရမ္းေကာင္းတာပဲ သူငယ္ခ်င္းရယ္။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလိုးေပးတာ ဘယ္လိုေနလဲ။

စိုး - ငါႀကိဳက္တယ္။ ၿပီးတာ ဆက္တိုက္ပဲ။ ဘယ္ႏွစ္ခါမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ နင္ ေစာက္ဖုတ္နမ္းတည္းကကို ခဏခဏၿပီးေနတာ။ ဖင္ထဲ လက္ထိုးလိုက္ေတာ့ တစ္ခါၿပီးတယ္။ 

ေအာင္ေအာင္ - ဟုတ္လို႔လား ခနခနၿပီးတာ။

စိုး - ေအးဟ။ ငါျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ နင္ကမနားဘဲ လုပ္ေတာ့ ဆက္တိုက္ၿပီးတာေနမယ္။ ဖင္ထဲ လက္ထည့္ထားတာ ယားက်ိက်ိနဲ႔ ေနလို႔ေကာင္းတယ္။

ဆက္တိုက္ စကားေတြေျပာေနတဲ့ သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာငုံစုပ္လိုက္သည္။ ၿငိမ္ေနေသာ ကိုယ္ခႏၶာႏွစ္ခု တေျဖးေျဖးလႈပ္႐ြလာေလသည္။ 

ေအာင္ေအာင္ - သူငယ္ခ်င္း ကုန္းေပးဟာ။

စိုး - အရမ္းမၾကမ္းနဲ႔ေနာ္။ နင့္ဟာက တုတ္ၿပီး ရွည္ေတာ့ ေအာင့္တယ္ဟ။

ေျပာၿပီး သူမကုန္းလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္လွလွေလး ေနာက္ကို ျပဴထြက္လာသည္။ ေစာက္ဖုတ္လွလွေတြ႕ေတာ့ မရက္ပဲ မေနႏိုင္ျပန္။ အကြဲေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ရက္လိုက္သည္။ ဖင္ေပါက္ထဲပါ လွ်ာထိုးသြင္းလိုက္မိသည္။

စိုး - အာ သူငယ္ခ်င္း။ ေကာင္းလိုက္တာ။ 

ေစာက္ဖုတ္ကို ရက္လို႔အဆင္ေျပေအာင္ သူမအေရွ႕ကိုယ္ခႏၶာကို ျပားျပားဝပ္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ရက္တာ အားရေတာ့ သူမခါးက်င္က်င္ကို ကိုင္ၿပီး လီးကို ထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။

ေအာင္ေအာင္ - အား သူငယ္ခ်င္း နင့္ဖင္ေလးၾကည့္ၿပီး လိုးရတာေကာင္းလိုက္တာ။

မိမိလည္း သူမကိုယ္လုံးအလွကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ပါၿပီး အတင္းေဆာင့္လိုးမိေလသည္။

စိုး - ေျဖးေျဖး အား သူငယ္ခ်င္း ေျဖးေျဖးလိုးပါ။ ေအာင့္တယ္။ အား အား အီးးး။

သူမေအာ္သံၾကားေသာ္လည္း အရွိန္မေလ်ာ့မိ။ တိုးလို႔သာ ေဆာင့္လိုးမိသည္။ သားအိမ္ေခါင္းႏွင့္ ေဆာင့္သည္ထင္၏ တဒုတ္ဒုတ္ အသံပင္ၾကားရတယ္။ သူမလည္း ေခါင္းကိုခါရမ္းၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္မွာလည္း ေမြ႕ယာခင္းကို တင္းေနေအာင္ ဆုပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။

စိုး - လိုး လိုး သူငယ္ခ်င္း။ ခံႏိုင္ၿပီ။ အား အား အိုး ျဖစ္ခ်င္ေနၿပီ။ ေစာက္ဖုတ္ေတြ တအားယားလာၿပီ။

အမိန္႔သည္ႏွင့္ ဖင္ေပါက္ထဲ လက္မကို ႏွစ္လိုက္ၿပီး စိတ္ကို လႊတ္၍လိုးေလသည္။

စိုး - ၿပီးၿပီး ဟီး အား ရွီး ျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးၿပီ။ ၿပီးၿပီ အားးးးးးးးး

ေအာင္ေအာင္ - ငါလည္း ၿပီးခ်င္ၿပီး။ အား အား ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ။

သူမနဲ႔ ၿပိဳင္တူၿပီးရင္ ကုတင္ေပၚထပ္လွ်က္ လဲက်သြားေလသည္။ ခနနားၿပီးေတာ့ သူမ ခပ္တိုးတိုးေျပာသည္။ 

စိုး - သူငယ္ခ်င္း။ ဒါက ငါတို႔ မၾကာခင္ အိမ္ေထာင္ေတြ ျပဳၾကေတာ့မယ္ေနာ္။

သူမ အသံတို႔ အက္ကြဲၿပီး ခပ္ရွရွျဖစ္ေနသည္။ မ်က္ရည္ခပ္စို႔စို႔ျဖစ္ေနေသာ မ်က္ဝန္းတို႔ကို ေတြ႕ရသည္။ မိမိ ဘာျပန္မေျပာမိ။

စိုး - ငါတို႔ ၂ ေယာက္ၾကားမွာ သံေယာဇဥ္လို႔ပဲ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားရေအာင္ဟာ။

ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေပါက္ေတြ လွိမ့္ဆင္းလာသည္။ သူမပါးျပင္ေပၚ ထပ္လွ်က္ရွိေနေသာ မိမိပါးျပင္မွလည္း မ်က္ရည္ေပါက္တို႔ လွိမ့္ဆင္းလာည္။

ေအာင္ေအာင္ - ေအးေပါ့ဟာ။ နင့္မဂၤလာေဆာင္ကို ငါ လာ ......

စိုး - မလာပါနဲ႔ဟာ။ မလာတာက ပိုေကာင္းမယ္ထင္ပါတယ္။ နင့္မဂၤလာေဆာင္လည္း ငါမလာဘူး။ မလာခ်င္တာထက္ မၾကည့္ရဲတာပါ။

ေအာင္ေအာင္ - ငါလည္း ဒီတိုင္းပါပဲ။ ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ ၾကည့္ရမလဲ မသိဘူး။

စိုး - ငါတို႔ ၂ ေယာက္ၾကားမွာ သံေယာဇဥ္ဆိုတာေလးနဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေနတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဟုေျပာရင္း မိမိႏႈတ္ခမ္းကို အသာအယာနမ္းလိုက္ေလေတာ့သည္။