Karmasarpay

    ” အ … ကၽြတ္ ကၽြတ္ ” ” ဟင္ … ကိုရဲနိုင္ … ရလား … အိမ္သာသြားခ်င္တာလား ” ” အင္း … မမိုး ” က်ေနာ္လည္း လူနာကုတင္ေပၚကေန ေအာက္ဆင္းေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမ မိုးမိုးလြင္က ကူတြဲေပးပါတယ္။အိမ္သာ သြားၿပီး ျပန္လာေတာ့ ည၁၁ခြဲၿပီ။ေရငတ္တာနဲ႔ မမိုးကို ေရဘူးယူခိုင္းရတယ္။ေရကလည္း အဝမေသာက္ရဘူးဗ် ဆရာဝန္က မွာထားလို့။ေရတစ္ငုံေလာက္ပဲ ေမာ့ေသာက္ၿပီးမွ ကုတင္ေပၚျပန္တက္ၿပီး ေမွးေနလိုက္တာ။က်ေနာ့္နာမည္ ရဲနိုင္ပါ ကားေမာင္းတယ္ဗ်ာ။ကားသမားဆိုေတာ့ အေသာက္အစားမကင္းတာေပါ့။အသက္က ၄၀ေက်ာ္ပါ။က်ေနာ့္မိန္းမ မိုးမိုးလြင္က စတိုးဆိုင္တစ္ခုမွာ အေရာင္းစာေရးပါ။အသက္က ၃၅ႏွစ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ ၅ႏွစ္ငယ္ပါတယ္။ကေလးေတာ့ မရွိဘူးဗ်။သူကလိုတာလား က်ေနာ္က လိုတာလား စစ္မၾကည့္ျဖစ္ၾကဘူး။အိမ္ေထာင္သက္ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ က်ေနာ္ဆိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ္ေတြေပါ့ အသဲေျခာက္တာ။ေဆး႐ုံ ၃ႀကိမ္ရွိၿပီ ျပရတာ။ ဒီတေခါက္က ေဆး႐ုံတင္ရမယ္ေျပာလို့ ေဆးစာအုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားတဲ့ ကုသေဆာင္မွာပဲ ေနရတာ။ကုသေဆာင္က ေပ၆၀ေလာက္ကို အလယ္က အုတ္ရိုး၂ခု ေတာင္ေျမာက္ကန္႔ထားၿပီး တကန္႔ဆီမွာ ကုတင္၆လုံးခင္းထားေပးတယ္။ကုတင္၂လုံးစီကို အေရွ႕ေနာက္ အုတ္ရိုးထပ္ကန္႔ထားေတာ့ အကန္႔တကန္႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ က...

   ေက်ာင္းသြားခါနီး ေက်ာင္းဝတ္စုံေလးဝတ္ပီး မွန္တင္ခုံေရွ႕ မွာ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။  အိမ္ေထာက္က်ခဲ့ပီးသား ဆိုေပမယ့္ လွဆဲပဆဲ ယု ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကိုၾကည့္ပီး ေက်နပ္မိတယ္။ ဒီေန႔ ေမေမ က  အေစာႀကီးကတည္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ထြက္သြားသည္မို့ အိမ္မွာ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။  အိမ္ေထာင္ကြဲပီးကတည္းက ေမေမရယ္ ယုရယ္  ႏွစ္ေယာက္သား အတူတူေနတဲ့အိမ္ေလးေပါ့။  ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ေပမယ့္ သေဘာထားျခင္း ဆီနဲ႔ေရလို ကြာျခားမွုေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၾကာၾကာမခံခဲ့။ အတိတ္ကိုျပန္မေတြးခ်င္ေတာ့သည္မို့  သက္ျပင္တစ္ခ်က္ခ်လိုက္ရင္း ဆံထုံးေလးကို ေသခ်ာျပင္ဆင္လိုက္သည္။ ႀကိမ္ဆြဲျခင္းေတာင္းေလးထဲ လိုအပ္တာေတြ ျဖည့္ပီး ေစာေနေသးသည္မို့ အခန္းထဲ အဝတ္ေတြ ခန သိမ္းလိုက္ေနလိုက္တုန္း အိမ္ေရွ႕တံခါးေခါက္သံၾကားသည္မို့ သြားဖြင့္လိုက္မိတယ္။ ( ေအာ္… ကိုႀကီး တစ္ေယာက္ထဲလား မမ မပါဘူးလား ) ယုအမရဲ့ ေယာကၤ်ား ကိုစိုး ေပါ့။ ( မပါဘူး ညီမေလး အေမ့အတြက္ အားေဆးေတြလာပို့တာ ယုေက်ာင္းသြားေတာ့မလို့လား အေမတို့ေရာ) ( ဟုတ္… ေစာေသးလို့ အိမ္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေနတာ ထိုင္ဦးေလ ကိုႀကီး အေမတို့ အေစာႀကီးကတည္းက ဘုန္းႀကီးေက်...

ၿခံေရွ႕ကိုလွည္းရပ္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ကိုေက်ာ္လွတစ္ေယာက္ သြက္လက္ေပါ့ပါးစြာျဖင့္ လွည္းေပၚမွခုန္ဆင္းကာ ဇနီးျဖစ္သူ မညြန္႔ရီလက္ထဲမွ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ အခါလည္အရြယ္ သမီးေလးကို လွမ္းယူလိုက္ေလသည္ ။   "  ညြန္႔....ဒါ ကိုကိုတို႔အိမ္ေလ.....သေဘာမက်ဘူးလား....  "     လွည္းေပၚမွအသာအယာဆင္းရင္း အိမ္ကိုအေသအခ်ာရပ္ၾကည့္ေနေသာမညြန္႔ရီကို ၿပံဳးၿပီးၾကည့္ရင္း ကိုေက်ာ္လွ ထပ္ေမးလိုက္သည္ ။  "  ကိုကိုဝယ္ထားတဲ့အိမ္ကိုသေဘာမက်ဘူးလား...ညြန္႔  "   "  ေညာင္ပင္ႀကီးက အကိုင္းေတြက အိမ္ေရွ႕ကိုကြယ္သလိုျဖစ္ေနေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရလို႔ပါ ကိုကို .... ကိုကိုသေဘာက်ရင္ ညြန္႔လဲသေဘာက်တာေပါ့... ၾကည့္ရတာ လူမေနတာၾကာၿပီနဲ႔တူတယ္...  "   "  ဟုတ္တယ္ညြန္႔.... ကိုကိုလဲ ေဈးခ်ိဳတာနဲ႔ဝယ္လိုက္တာ... ခုေခတ္မွာ ဒီလိုအိမ္မ်ိဳးကို ေဈးခ်ိဳခ်ိဳနဲ႔ရဖို႔မလြယ္ဘူး... ေနာက္ၿပီး ကိုကို႔ဆန္စက္နဲ႔ကလဲ နီးတယ္ေလ "   "  ၿခံထဲကၿခံဳေတြရွင္းလိုက္ရင္ေတာ့ ရွင္းလင္းၿပီး ၾကည့္ေကာင္းမွာပါကိုကို  "   "  မပူနဲ႔...ကိုကိုစီစဥ္ထားၿပီးသား  "...

  ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိေနေသာ ေနရာမွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ………. အတြင္းျဖစ္ကာ ဒုစရိုက္လုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြးျမဴ ေနထိုင္လွ်က္ရွိေသာ ဆရာၾကီးအမည္ခံ ဦးတုိးဆိုေသာ လူ၀ၾကီးအိမ္တြင္ ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္သိရျခင္းမွာလည္း ထူးဆန္းလွသည္ေတာ့မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္လူသတ္မႈျဖင့္ ေထာင္တြင္းကိုေရာက္စဥ္က ဦးတိုးႏွင့္သိကၽြမ္းခဲ့ရၿပီး သူ႔ကို ေထာင္အက်ဥ္းသားတစ္ဦးက ရိုက္ႏွက္ရန္ၾကံစည္ရာမွ ကၽြန္ေတာ္က၀င္ေရာက္ကယ္ခံရေလေသာေၾကာင့္ ဦးတိုးမွာအသက္ခ်မ္းသာရာရသြားၿပီးေနာက္ခင္မင္ရင္ႏွီးသြားျခင္းျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္က ဦးတိုး၏အမႈမွာ မေကာင္းေသာမိန္းမမ်ားႏွင့္ စီးပြားရွာေဖြလုပ္ကိုင္ ဖာေထာင္စားမႈအတြက္ ေထာင္၁ႏွစ္ခြဲက်လာရာမွ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ခင္ၿပီး ထိုေခတ္တြင္ ေတြ႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြက္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေထာင္ထဲတြင္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား မခံစားရပဲ ဂ်ပန္ေခတ္မွ ျဖစ္ခဲ့ရေသာအမႈျဖစ္၍ ဦးတိုးထက္အရင္ ထိုအမႈမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရပါသည္။က်ေနာ္ဘာေၾကာင့္ လူသတ္ခဲ့ရသလဲဆိုတာကို ေရွ႕အခန္းတြင္ ေဖာျ္ပပါမည္။ က်ေနာ္အစက လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ လူသားတုိ႔ ေစာင့္ဆည္းအပ္ေသာ က်င့္၀တ္သိကၡာကို ေစာင့္ဆည္းလင့္ကစား က်ေနာ့္ကို ေဖာက္ျပန္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့သူမွာ မိန္းမသားသည္ပင္ျဖစ္၏။ အမွန္က...